Inpakken bij huize Koning

Veel mensen vinden onze manier van op vakantie gaan best bijzonder, en misschien is het dat ook wel ;-)

Een paar weken voor de vakantie, voor sommigen al rijkelijk laat, bedenken wij eens een paar landen waar we heen willen. Dan blijft dat tot ongeveer de vakantie zelf ergens in de lucht hangen. Ik heb langer vakantie dan Jos, en begin dan in mijn eerste week met zoeken naar plekjes + campings. Het proces komt op gang, Jos werkt nog hard.

Meike en Gijs geven ook hun wensen door:

• vooral water + water + water + water
• net zoiets als in Zwitserland, of in Italië = niet te groot + gemoedelijk
• een zwembad waar we de achterover duik kunnen oefenen
• zeil- of surfles zou ook leuk zijn

Daar kunnen we ons wel in vinden. Trots vind ik een paar campings in Oostenrijk, maar naiëf en niet goed genoeg gekeken ... Meike + Gijs helemaal blij, een camping met met watertrampolines, zeilschool en duiksteiger én animatie. Ik ging verder kijken, oeps! Camping is gierend duur + méér dan 500 plekken. Echt niets voor ons. Maar ja, ik had die lekkere worst bij de kids voorgehouden :-( En dus verder + verder + verder zoeken. En in Oostenrijk is het óf klein en bescheiden, óf mega. 

Jos werkt nog steeds, maar wordt al bestookt door ons, langzaam haakt hij aan. Ook hij bekijkt alle campings die ik heb klaargezet. Uiteindelijk belt hij vanmiddag met een camping aan de Milstättersee. De vrouw aan de andere kant: "De naam Koning komt mij wel bekend voor ..." Jos: "Mijn zus is hier ook geweest, vandaar." Dus Hillegonde, de koers is gezet :-)

We gaan naar happy camping Golser, http://www.happycamping.at/ , klein en bescheiden, aan het water. Niks geboekt, dus als het ons niet bevalt, wordt het misschien toch wel een mega-camping ...

En dat is nog alleen maar het zoeken van de camping. Inpakken, dan! Taken worden verdeeld. Ik heb op het whiteboard m'n hoofd leeg gemaakt met dingen die gedaan moeten worden. En natuurlijk met de hoop dat deze lijst vandaag om 18 uur wel leeg zou zijn. Weet je wat de ellende is met mijn hoofd, ik bedenk steeds weer wat nieuws (ha ha!) Dus die lijst is nog steeds niet leeg ... 

Maar goed, we zijn met 4. Dus iedereen gaat iets doen, verantwoordelijkheden weggeven en loslaten ... Dat lukt met stukjes, eigenlijk best goed (schouderklopje voor mezelf ;-)). Maar ik blijf moeder, dus: "Mam!", "Manon, weet jij ...?"

En dan haal ik het ook nog in mijn hoofd om dit blog aan te maken. Geïnspireerd door Demi, kwam ik op het idee. Vooral toen ik las dat je het daarna ook kan afdrukken als een boek. Er is nog geen foto-album meer gemaakt sinds de geboorte van Gijs (= dus 10 jaar lang), dus ik weet echt niet meer waar we precies wanneer zijn geweest. Als we dit nou bijhouden, dan daarna druk op de knop en we hebben een tastbaar verslag.

Ben benieuwd, zullen we het volhouden?

Morgen eerst koers naar Zuid-Duitsland, daar een hotel en dan woensdag fris en fruitig naar de camping!

Manon

P.s.: Denk je dat ze vanmiddag bij de ANWB nog een boekje hadden over Oostenrijk? Toch wel een beetje laat hè schat, zeiden we tegen elkaar. Lang leve het Internet!